ΚΕΙΜΕΝΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ - ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ

Παραθέτουμέ δύο κείμενα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου σχετικὰ μὲ τὴν πανδημία καὶ τὶς πατρικὲς προτροπὲς πρὸς τοὺς πιστούς, καθὼς καὶ ἕνα κείμενο-ἐπιστολὴ ἑνὸς σεβαστοῦ καὶ νηπτικοὺ Ἁγιορείτου ἱερομονάχου, τοῦ π.Εὐθυμίου ἀπὸ τὴν Καψάλα τοῦ Ἁγίου Ὅρους.

Ἐρμηνεύοντας τὰ κείμενα θεωροῦμε πῶς καταδεικνύουν τὴν ἑνότητά που καλούμαστε οἱ πιστοὶ να ἐπιδεικνύουμε σε κάθε δοκιμασία καί πειρασμό, ὅπως καί τώρα ἐνώπιον τῆς δοκιμασίας τῆς ἐπιδημίας, χωρὶς να ὑπάρχουν διχασμοὶ καὶ διαιρέσεις, ἐλεύθερα ἀποφασίζοντας τί θά πράξουμε, ἔχοντας βέβαια ὁ καθένας τήν εὐθύνη τῆς ἐπιλογῆς του.

Ἂς μένουμε πιστοὶ καὶ προσευχόμενοι στο καράβι τοῦ Χριστοῦ μας, τὴν Ἁγία Τοῦ Ἐκκλησία, ὥστε να στερεώνει ἐν ἀγάπῃ καὶ ἀληθεῖα Ποιμένες καὶ ποιμενόμενους.

Να ἔχουμε θάρρος καὶ να ἀντιμετωπίσουμε τὴν κάθε καταστάσῃ καὶ δοκιμασία που προβάλλει, πνευματικά, χωρὶς φόβο, χωρὶς προσκόλληση για τὰ πράγματα τοῦ κόσμου τούτου, μὲ εὐχαριστία στο Θεό που ὅλα τὰ ἐπιτρέπει για τῇ δικῇ μας σωτηρίᾳ. Ἀναλογιζόμενοι καὶ τῇ δικῇ μας πνευματικῇ εὐθύνῃ για ὅσα συμβαίνουν ἢ θὰ συμβοῦν, ὀφείλουμε μὲ εἰλικρινῆ μετάνοια να παρακαλέσουμε τὸν Κύριο να μας στείλει τὸ ἀπειρο ἔλεός Του.

Ὑπάρχουν χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι πιστεύουν στὴν ὀρθοδόξῃ διδασκαλία, ἀλλά, καθὼς εἲναι εὐαίσθητοι, ἀνησυχοὺν ὑπερβολικά, ἀγχώνονται, μενοῦν διαρκῶς ταραγμένοι καὶ μὲ τὰ σενάρια τῆς φαντασίας ταλαιπωροῦνται. Δέν εἶναι ὅμως αὐτὸ ποῦ ζητεῖ ὁ Χριστὸς ἀπὸ ἐμᾶς. Δὲν θέλει νὰ εἴμαστε φοβισμένοι καὶ δυστυχισμένοι.

Γι'αὐτὸ ὁ ἅγιος Παΐσιος μὰς προτρέπει νὰ ἔχουμε τὴν «καλὴ ἀνησυχία», ὅπως χαρακτηρίζει τὴν πνευματικὴ ἐγρήγορση ποῦ ὀφείλουμε νὰ ἔχουμε, ζῶντας τῇ ζωῇ τῆς Ἐκκλησίας. Να παρακολουθοῦμε ὄλες τις ἐξελίξεις χωρὶς ἄγχος, ἐνισχύοντας μὲ τὴν προσευχὴ, τὴν πίστη μας καὶ λαμβάνοντας θεϊκὴ παρηγορία.

Στὸ τρίτο κεφάλαιο τῆς Ἀποκαλύψεως διαβάζουμε : « Ἰδοὺ ἕστηκα ἐπὶ τὴν θύραν καὶ κρούω· Ἐὰν τὶς ἀκούση τῆς φωνῆς μου καὶ ἀνοίξῃ τὴν θύραν, καὶ εἰσελεύσομαι πρὸς αὐτὸν καὶ δειπνήσω μετ'αὐτοῦ καὶ αὐτὸς μετ'ἐμοῦ»( Ἀποκ. 3,20). Ποῖος ἄνθρωπος δὲν θὰ ἤθελε νὰ βρίσκεται μαζὶ μὲ τὸν Κύριο μας στῇ Βασιλεία Τοῦ καὶ νὰ δειπνήσει μαζὶ Τοῦ, νὰ ἀπολαύσει δηλαδὴ τὰ ἄφθαρτα καὶ αἰώνια ἀγαθά;

Στὸν Χριστὸ λοιπὸν καλούμαστε νὰ ἔχουμε στραμμένο τὸ νοῦ καὶ τὴν καρδία μας, στὸν πνευματικὸ ἀγῶνα, στῇ «λεπτὴ πνευματικὴ ἐργασία», ὅπως χαρακτήριζε τὴν ἐγρήγορση καὶ τὴν προσοχὴ στὸν ἑαυτὸ μας, ὁ ἅγιος Παΐσιος.Αὐτὸ εἲναι καὶ τὸ νόημα τῆς Ἱερᾶς Ἀποκαλύψεως. Καὶ ὅσον ἀφορᾷ τὰ προφητευμένα στα Ἱερὰ βιβλία καὶ στους βίους τῶν Ἁγίων μας, ἂς ἔχουμε κατὰ νοῦ τις ἀκόλουθες προτροπὲς Ἁγίων Πατέρων καὶ Διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ὁ ἅγιος Εἰρηναῖος Λουγδούνου λέει κάτι πολὺ ὡραῖο: «Ἀσφαλέστερον καὶ ἀκινδυνότερον τὸ περιμένειν τὴν ἔκβασιν τῆς προφητείας ἢ τὸ καταστοχάζεσθαι καὶ ἀπομαντεύεσθαι...». Δηλαδὴ εἲναι ἀσφαλέστερο καὶ ἀκινδυνωδέστερο, δεν κινδυνεύεις, ὅταν περιμένῃς τὴν ἔκβασι τῆς προφητείας. Ἄφησε τὸ πρᾶγμα να πραγματοποιηθή, παρὰ να κάθεσαι να στοχάζεσαι καὶ να ἀπομαντεύεσαι, δηλαδὴ να προσπάθης να μαντεύσης τι περίπου θὰ βγη καὶ θὰ γίνη (Ἄγ. Εἰρηναῖος, Κατὰ Αἱρέσεων, Ταὐτὸν 30, 2. Ἴδε Π. Ι. Μπρατσιώτης, Ἡ Ἀποκάλυψις τοῦ Ἰωάννου, Ἐκδοτικὸς οἶκος Χαραλ.Π.Συνοδινού, Ἀθῆναι 1950, σελ. 218).

Καὶ ὁ ὅσιος Ἀνδρέας Καισαρείας μας λέγει τὸ ἑξῆς πολὺ σπουδαῖο: «Ὁ χρόνος ἀποκαλύψει καὶ ἡ πεῖρα τοῖς νήφουσιν». Δηλαδή, ὁ χρόνος θὰ ἀποκαλύψει τὰ γεγονότα καὶ ἡ ἐμπειρία τῶν νηπτικὼν πατέρων τῆς Ἐκκλησίας θὰ τά ἑρμηνεύσει (Ἄγ. Ἀνδρέας Καισαρείας, Ἑρμηνεία εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν τοῦ Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου Θεολόγου, J.P.Migne, P.G., τόμ. 106, Κέντρον Πατερικὼν Ἐκδόσεων, Ἀθῆναι 2001, σελ. 219).

Ἔλεγε ὁ ἅγιος γέροντας Παΐσιος για τὰ σκάνδαλα: Ἡ Ὀρθοδόξῃ Ἐκκλησία μας δεν ἔχει καμία ἔλλειψη. Ἡ μόνη ἔλλειψή που παρουσιάζεται, εἲναι ἀπὸ μας τοὺς ἰδίους, ὅταν δεν ἀντιπροσωπεύουμε σωστὰ τὴν Ἐκκλησία, ἀπὸ τὸν πιὸ μεγάλο στην ἱεραρχία μέχρι τὸν ἁπλὸ πιστό. Μπορεῖ να εἲναι λίγοι οἱ ἐκλεκτοί, ὅμως αὐτὸ δεν εἲναι ἀνησυχητικό. Ἡ Ἐκκλησία εἲναι Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ Αὐτὸς τὴν κυβερνάει. Δεν εἲναι Ναός που κτίζεται μὲ πέτρες, ἄμμο καὶ ἀσβέστη ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ καταστρέφεται μὲ φωτιὰ βαρβάρων, ἀλλὰ εἲναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός· «καὶ ὁ πεσὼν ἐπὶ τὸν λίθον τοῦτον συνθλασθήσεται· ἐφ' ὂν δ' ἂν πέση, λικμήσει αὐτόν».

Ὁ Χριστὸς ἀνέχεται σήμερα μία καταστάσῃ. Ἀνέχεται καὶ ἐνεργεῖ ἡ θεία Χάρις για χαρῇ τοῦ λαοῦ. Μία μπόρα εἴναι· θὰ ξεκαθαρίσουν τὰ πράγματα· δεν θὰ σταθούν.

[...]Ἂν ὅμως φταίει ἔνας δεσπότης, ἔνας παπάς, ἔνας καλογερός, δεν φταίει ὁ Χριστός. Ἀλλὰ οἱ ἄνθρωποι δεν πάνε ὡς ἐκεῖ. «Ἀντιπρόσωπος τοῦ Χριστοῦ δεν εἴναι;» λένε. Ναί, ἀλλὰ ἀναπαύεται ὁ Χριστὸς μὲ αὐτὸν τὸν ἀντιπρόσωπο; Ἢ δεν σκέφτονταί τι τὸν περιμένει αὐτὸν τὸν ἀντιπρόσωπο στην ἄλλη ζωή.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Πρωτ. 5059
Ἀριθ. Διεκπ. 2105
Ἀθήνησι τῇ 5ῃ Νοεμβρίου 2020

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 3029

Πρός
Τό Εὐσεβές Ὀρθόδοξο Πλήρωμα τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Θέμα: «Μήνυμα ἐν ὄψει τῆς ἰδιαζούσης ὑγιειονομικῆς περιστάσεως»

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Οἱ ἄνθρωποι, ὅσο δυνατοί κι ἄν εἶναι, αἰσθάνονται τήν ἀνάγκη κάπου νά ἀκουμπήσουν ὅταν τούς συνταράσσουν οἱ δοκιμασίες τῆς ζωῆς. Ἡ ἀνάγκη αὐτή γίνεται ἐντονότερη τώρα πού βρισκόμαστε ἀντιμέτωποι μέ τήν σοβαρή ἔξαρση τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ. Τοῦ ἰοῦ, πού ἐδῶ καί ἀρκετούς μῆνες ἀπειλεῖ ἐπικίνδυνα τήν ἀνθρωπότητα χωρίς νά κάνει διακρίσεις. Τοῦ ἰοῦ, πού ἦρθε καί ἄλλαξε ριζικά τήν καθημερινότητα τῶν ἀνθρώπων, μέ περιορισμούς, ἐμπόδια, ἀπαιτήσεις, στερήσεις, οἱ ὁποῖες ὅλο καί ἐντείνονται. Βέβαια τά ἐρωτήματα διαρκῶς πληθαίνουν. Γιατί δοκιμάζεται ἡ ἀνθρωπότητα; Γιατί ὁ Θεός ἀργεῖ; Τί φταίει; Ὅσο ἡ ἀπάντηση ἀργεῖ, τόσο περισσότερο ἐλλοχεύει ὁ κίνδυνος τοῦ διχασμοῦ καί τῆς ἀπόγνωσης.

Τό ἴδιο βασανιστικό ἐρώτημα ἀπηύθυνε καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος πρός τόν Θεό γιά νά λάβει τήν ἀπάντηση: «Ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου. Ἡ γάρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται» . Ὅσο κι ἄν φαίνεται ἀντιφατικό αὐτό, ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ φανερώνεται μέσα στήν ἀδυναμία τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτό γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στούς Κορινθίους.

Τρεῖς φορές παρεκάλεσε τόν Κύριο νά τόν ἀπαλλάξει ἀπό τήν ἀρρώστια καί ἡ ἀπάντησή του ἦταν: «Σοῦ ἀρκεῖ ἡ χάρη μου».
Εἶναι δυνατόν, μέσα ἀπό τήν ἀδυναμία τοῦ ἀνθρώπου νά φανερώνεται ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ; Ὅσο κι ἄν αὐτό φαίνεται γιά τήν ἀνθρώπινη λογική ἀντιφατικό, στήν πραγματικότητα δίνει μία ἀπάντηση στό ἐρώτημα τοῦ κάθε ἀνθρώπου.

Ἡ λύση βρίσκεται στήν λέξη χάρη. «Σοῦ ἀρκεῖ ἡ χάρη μου». Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ εἶναι ἕνα νέο πρῖσμα, ὑπεράνω τῆς ἀνθρώπινης λογικῆς, ἡ ὁποία θέλει ὅλα νά τά καταλάβει. Μέ τήν χάρη ὁ ἄνθρωπος βλέπει τόν πόνο ὡς δωρεά, τήν ἀρρώστια σάν εὐκαιρία γιά προσέγγιση τοῦ Θεοῦ, τίς ταλαιπωρίες σάν ἀνύψωση σέ μία σφαῖρα ἄλλης βιοτῆς. Ὁπωσδήποτε, αὐτό δέν εἶναι εὔκολο γιά τίς ἀνθρώπινες δυνάμεις, μᾶλλον ἀδυναμίες, ἀλλά εἶναι δυνατόν μόνο μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ.

Εἶναι ἡ ὥρα νά μετατρέψουμε τήν δική μας ἀδυναμία σέ δύναμη. Μέ τήν χάρη νά αὐξήσουμε τήν πίστη μας στόν Τριαδικό Θεό. Νά συνδέσουμε συνειδητά τήν ζωή μας μέ τήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Νά καλλιεργήσουμε τίς ἀρετές τῆς ὑπομονῆς, τῆς ταπείνωσης καί, κυρίως, τῆς μετάνοιας πού θά μᾶς ὁδηγήσει στήν λύτρωση. Ἡ προσευχή μας νά γίνει καρδιακή, ἔντονη, τακτική γιά ὅλους τούς συνανθρώπους μας, ἰδιαίτερα γιά τό ἰατρικό καί νοσηλευτικό προσωπικό πού βρίσκεται στήν πρώτη γραμμή τῆς μάχης γιά νά βοηθήσουν τόν πάσχοντα ἄνθρωπο. Ἄς προσευχόμεθα γιά τήν ἴαση τῶν ἀνθρώπων πού τούς ἐπισκέφθηκε ἡ ἀσθένεια, οἱ ὁποῖοι μπορεῖ νά εἶναι ἄνθρωποι τῆς διπλανῆς πόρτας. Ἄς προσευχόμεθα γιά ὅσους στερήθηκαν ἀγαπημένα πρόσωπα ἐξ αἰτίας τῆς πανδημίας. Ἄς προσευχόμεθα γιά τούς νέους μας, οἱ ὁποῖοι, μέσα ἀπό αὐτήν τήν δυσκολία τῆς πανδημίας, μποροῦν νά ὡριμάσουν συνειδητοποιώντας πώς τίποτε δέν εἶναι αὐτονόητο σέ αὐτόν τόν κόσμο. Ἄς προσευχόμεθα γιά τίς ψυχές ὅσων ἔφυγαν γιά τόν οὐρανό, λόγῳ αὐτῆς τῆς φονικῆς ἴωσης. Ἡ ἁγιαστική χάρη θά μᾶς βοηθήσει νά ἀναπτύξουμε ὑψηλό αἴσθημα ἀτομικῆς εὐθύνης, ἀλλά καί ἀπολύτου σεβασμοῦ στόν συνάνθρωπο.

Οἱ πιστοί δικαιολογημένα ζητοῦμε ἀπό τόν Θεό νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό κάποια ἀσθένεια, ἀπό πόνο ἤ ταλαιπωρία. Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ ὡς ἀπάντηση μᾶς δίνει τήν δυνατότητα νά ἀντέξουμε. Ἀναζητοῦμε τήν ἀσφάλεια κοντά στόν Θεό, ἀλλά καί στήν ποιμαίνουσα Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἐνδιαφέρεται κυρίως γιά τήν ὑγεία τῆς ψυχῆς, ἀλλά δέν ἀδιαφορεῖ γιά τήν ὑγεία τοῦ σώματος τῶν πιστῶν. Τό σῶμα εἶναι ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Σέ αὐτό τό πλαίσιο, ἡ Ἐκκλησία δίνει μεγάλη προσοχή στά πορίσματα τῆς ἰατρικῆς, ἀναφορικά μέ δύσκολα διλήμματα βιοηθικῆς, ὅπως μεταμοσχεύσεις, ἀντιμετώπιση πανδημίας καί ἄλλα, τά ὁποῖα ἰατρικά πορίσματα σέβεται, ὅταν δέν στεροῦν ἀπό τούς ἀνθρώπους τήν σωτηρία.

Τό «ἀγκάθι» στό σῶμα τοῦ Παύλου, ὅ,τι κι ἄν ἦταν αὐτό, δέν ἐμπόδισε τό ἱεραποστολικό του ἔργο πού ἐκτείνεται σέ ὅλη τήν τότε οἰκουμένη, δέν σταμάτησε τήν συγγραφή τῶν ἐπιστολῶν του. Δέν τόν ἐμπόδισε νά ἐπισκεφθεῖ, ξανά καί ξανά, τίς Ἐκκλησίες πού ἵδρυσε. Δέν τόν ἐμπόδισε νά γράφει ἐπαινετικά λόγια γιά τούς χριστιανούς παραλῆπτες τῶν ἐπιστολῶν ἤ γιά τούς συνεργάτες του. Ὁ Παῦλος δέν ἄφησε τήν πικρία του γιά τόν δικό του πόνο νά ἐπηρεάσει τήν συμπεριφορά του πρός τούς ἄλλους.
Ἔτσι καί ἐμεῖς, μετατρέποντας τήν ἀδυναμία σέ δύναμη μποροῦμε νά μήν ἀφήσουμε τίποτα νά σταθεῖ ἐμπόδιο στόν δρόμο γιά τήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, συμπάσχουσα καί συναγωνιζόμενη μέ τούς πιστούς, ἐπαναλαμβάνει μαζί μέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο: «τίς ἀσθενεῖ, καὶ οὐκ ἀσθενῶ; τίς σκανδαλίζεται, καί οὐκ ἐγώ πυροῦμαι; εἰ καυχᾶσθαι δεῖ, τά τῆς ἀσθενείας μου καυχήσομαι. Ὁ Θεός καί πατήρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τούς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι» .

Λαέ τοῦ Θεοῦ ἠγαπημένε, «ἀνδρίζου, καί κραταιούσθω ἡ καρδία σου, καί ὑπόμεινον τόν Κύριον» , γιά νά ἀκούσεις τήν στοργική φωνή τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Ζωῆς καί Τελειωτοῦ τῆς πίστεώς μας Ἰησοῦ Χριστοῦ: «ἀπαλείψω πᾶν δάκρυον ἀπό τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν» .

† Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος
† Ὁ Μυτιλήνης, Ἐρεσσοῦ καί Πλωμαρίου Ἰάκωβος
† Ὁ Γουμενίσσης, Ἀξιουπόλεως καί Πολυκάστρου Δημήτριος
† Ὁ Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας Παντελεήμων
† Ὁ Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου Δαμασκηνός
† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης Ἀνδρέας
† Ὁ Ξάνθης καί Περιθεωρίου Παντελεήμων
† Ὁ Ἄρτης Καλλίνικος
† Ὁ Ἰλίου, Ἀχαρνῶν καί Πετρουπόλεως Ἀθηναγόρας
† Ὁ Ζακύνθου Διονύσιος
† Ὁ Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καί Ὠρωποῦ Κύριλλος
† Ὁ Νέας Ἰωνίας, Φιλαδελφείας, Ἡρακλείου καί Χαλκηδόνος Γαβριήλ
† Ὁ Γλυφάδας, Ἑλληνικοῦ, Βούλας, Βουλιαγμένης καί Βάρης Ἀντώνιος

Ἀκριβές Ἀντίγραφον
Ὁ Ἀρχιγραμματεύς

† Ὁ Ὠρεῶν Φιλόθεος

Σήμερα, Τρίτη 13 Ιουλίου 2021, κατά την πρώτη Συνεδρία της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της 164ης Συνοδικής Περιόδου για τον μήνα Ιούλιο υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, o Μακαριώτατος Πρόεδρος και οι Σεβασμιώτατοι Συνοδικοί Μητροπολίτες υποδέχθηκαν τον Υπουργό Υγείας κ. Βασίλειο Κικίλια και τον Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Σωτήριο Τσιόδρα.
Μετά την συνάντηση, ο κ. Κικίλιας, αφού ευχαρίστησε τον Μακαριώτατο για την φιλοξενία και την υποδοχή, δήλωσε ότι ζήτησε την στήριξη της Εκκλησίας στην προσπάθεια για την αντιμετώπιση της πανδημίας μέσω ενημερωτικών δράσεων, έτσι ώστε όσοι έχουν αμφιβολία και φόβους, να εμβολιασθούν για να προστατευθεί το αγαθό της ζωής.
Ακολούθως ο κ. Τσιόδρας χαρακτήρισε εποικοδομητική την συνάντηση και τόνισε ιδιαίτερα ότι αυτή την στιγμή της μεγάλης διασποράς του ιού στην κοινωνία, ήταν χρήσιμο να ζητηθεί ο υποστηρικτικός λόγος από την Ιεραρχία στο πλήρωμα της Εκκλησίας, με την οποία είμαστε συνοδοιπόροι στην αναζήτηση της αλήθειας και ελπίζουμε με τον εμβολιασμό να επανέλθουμε σε μία κανονικότητα.
Από την πλευρά του ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος έκανε λόγο για μια χρήσιμη και κρίσιμη συνάντηση τονίζοντας τα εξής: «Αφιερώσαμε λίγη ώρα για συζήτηση και για λήψη αποφάσεων, τόσο από την πλευρά των επισκεπτών εισηγητών, όσο και από την πλευρά των Μελών της ΔΙΣ, ώστε να βοηθήσουμε για το καλό του λαού μας. Ο κ. Υπουργός μάς μίλησε για πρακτικά θέματα και για σκέψεις αυτής της πορείας και για τα προβλήματα που παρουσιάζει η πανδημία. Ο κ. Καθηγητής μάς μίλησε για θέματα κυρίως της ειδικότητάς του. Έγιναν ερωταπαντήσεις και ακούστηκαν πολλές τοποθετήσεις. Εκείνο που βγαίνει σαν συμπέρασμα», ανέφερε χαρακτηριστικά, «είναι ότι όλοι θέλουμε η προσπάθεια να συνεχιστεί όσο μπορούμε, και η Εκκλησία θα κάνει αυτήν την προσπάθεια μέσα στις πνευματικές διαδικασίες με τρόπο πατρικό, πατερικό με μόνο κίνητρο την αντιμετώπιση όλων αυτών των κακών αποτελεσμάτων και προβλημάτων που παρουσιάζει η πανδημία».
Μετά το πέρας της συνάντησης η ΔΙΣ συνέχισε την Συνεδρία Της και απεφάσισε:
α) Να αποσταλεί στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και τις Ιερές Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος σχετική Εγκύκλιος προς τον Λαό με σκοπό την ενημέρωση των πιστών για την πνευματική και κανονική διδασκαλία της Εκκλησίας σε θέματα πανδημιών, συνιστώντας προσευχητική εγρήγορση και συχνή συμμετοχή στην λατρευτική Της ζωή.
β) Να συστήσει για μία ακόμη φορά την ελεύθερη επιλογή του εμβολιασμού ως την αποκλειστική και επιστημονικά ελεγμένη λύση αναχαίτισης της εξάπλωσης του ιού.
γ) Να υπενθυμίσει ότι μόνη αρμόδια να εκφέρει τις απόψεις της Εκκλησίας της Ελλάδος επί όλων των ανακυπτόντων θεμάτων είναι η Δ.Ι.Σ. ως η διαρκής «συνοδική φωνή», ο Εκπρόσωπος δε Αυτής, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρας είναι ο μόνος εκφραστής των αποφάσεών Της προς τα Μέσα της Ενημερώσεως.
δ) Να ελέγξει και περιορίσει κάθε παράλογη και μεμονωμένη φωνή απάδουσα προς το συνοδικό πολίτευμα της Εκκλησίας και την μακραίωνη κανονική Της Παράδοση προκειμένου να αποφευχθεί ο σκανδαλισμός των πιστών και η διακινδύνευση της υγείας όλων.

Εκ της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος

Ὁ ὑποχρεωτικός ἐμβολιασμός

Σεβαστή Γερόντισσα, εὐλογεῖτε.

Ἔλαβα τήν ἐπιστολή σας πρό καιροῦ, καί ζητῶ νά μέ συγχωρέσετε πού καθυστέρησα νά σᾶς ἀπαντήσω, λόγῳ ἐλλείψεως χρόνου. Δυσκολεύομαι, πράγματι, νά ἀπαντῶ στά γράμματα, ἀλλά, ἐπειδή εἶδα τήν ἀνησυχία σας γιά ὅσα συμβαίνουν στίς μέρες μας καί τήν καλή σας διάθεση νά ἐνεργῆτε σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, σᾶς ἀπαντῶ.

Δέν σᾶς γνωρίζω, καί εἶναι δύσκολο νά μέ συναντήσετε, ὅπως ἐπιθυμεῖτε. Στήν ἐρώτησή σας, ἄν μπορῆτε τήν ἀπάντησή μου νά τήν κοινοποιήσετε καί σέ ἄλλους, δέν ἔχω ἀντίρρηση...

Καθημερινῶς, «ὡς κύματα θαλάσσης κυμαινομένης» καταφθάνουν προσκυνητές στό Ἅγιον Ὄρος, καί κάποιοι μέχρι τό Κελλί μας. Ὅλοι αὐτοί, καθώς καί ὅσοι στέλνουν γράμματα, ἔχουν μία ἀγωνία καί ἕνα ἐρώτημα: «Τί θά γίνη μέ τό ὑποχρεωτικό ἐμβόλιο;». Ὅλα τά ὑπόλοιπα προβλήματα πού τούς ἔπνιγαν μέχρι τώρα τέθηκαν σέ δεύτερη μοῖρα.

Ὁ ἐξοχώτατος Πρωθυπουργός τῆς χώρας μας, στήν προσπάθειά του γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς ἐπιδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ, ἔχει ἐπιβάλει ἕναν αὐστηρό ἔλεγχο, πού φαίνεται ὅτι ξεπερνᾶ τίς ἀντοχές τοῦ λαοῦ. Ἐπέβαλε τά πιό αὐστηρά περιοριστικά μέτρα, τά μεγαλύτερα πρόστιμα καί τούς πιό παρατεταμένους ἐγκλεισμούς ἀπό ὅλες τίς χῶρες τῆς Εὐρώπης. Ἀναρμοδίως ἐπενέβη στά τῆς λατρείας τῆς Ἐκκλησίας, κλείνοντας τούς Ναούς καί στερώντας τούς πιστούς ἀπό τήν βοήθεια τῶν ἁγιαστικῶν Μυστηρίων μέ μέτρα ἐξαιρετικά αὐστηρά καί ἄνισα γιά τούς χριστιανούς. Οἱ ἐνέργειές του ἀποκαλύπτουν τήν διάθεσή του νά ταπεινώση καί νά ἀποδυναμώση τήν Ἐκκλησία.

Μάλιστα, ἀπό τόν ὑπερβάλλοντα ζῆλο του γιά τήν ἐπιτυχῆ ἀντιμετώπιση τοῦ ἰοῦ, εἰσηγήθηκε τό πιστοποιητικό ἐμβολιασμοῦ, καί ἀνακοίνωσε προνόμια γιά τούς ἐμβολιασμένους. Αὐτό δέν θά εἶναι ἕνα ἁπλό χαρτί, μιά συνηθισμένη βεβαίωση. Ἄν παρ' ἐλπίδα ἐφαρμοσθῆ αὐτό, τότε ὅσοι δέν θά ἐμβολιασθοῦν καί δέν θά ἔχουν αὐτό τό πιστοποιητικό, θά ἀποκλείωνται ἀπό παντοῦ. Τό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης (2361/2021) ἀποφάνθηκε ὅτι τό ἐμβόλιο δέν εἶναι ὑποχρεωτικό καί δέν πρέπει νά γίνεται διάκριση ἐμβολιασμένων καί μή...

Ὁ Σωτήρας μας Χριστός θεράπευε μόνο ὅσους ζητοῦσαν τήν θεραπεία. Τούς ἄλλους ἀσθενεῖς, πρίν τούς θεραπεύση, πρῶτα τούς ρωτοῦσε: «Θέλεις ὑγιής γενέσθαι;». Οὔτε μᾶς θεραπεύει, οὔτε μᾶς σώζει χωρίς τήν θέλησή μας, καίτοι ἐπιθυμεῖ πολύ τήν σωτηρία μας. Δέν καταργεῖ τήν ἐλευθερία μας ὁ Θεός, σέβεται τό αὐτεξούσιο, πού ὁ ἴδιος μᾶς ἔδωσε. Κατά τόν ἅγιο Χρυσόστομο «Μή βουλομένους οὐ βιάζεται ὁ Θεός» (PG 51,143)...

...Μέ τό πρόσχημα τῆς ὑγείας καταργοῦν τήν ἐλευθερία μας. Ὑστερα ἀπό τόν φόβο τοῦ ἰοῦ, ἦλθε ἡ τρομοκρατία ἐξ αἰτίας τοῦ ὑποχρεωτικοῦ ἐμβολιασμοῦ. Ζοῦμε δυστυχῶς τόν διχασμό, τό μῖσος καί τήν διάκριση τοῦ λαοῦ σέ κατηγορίες ἀνθρώπων. Ἡ σημερινή κατάσταση θυμίζει λίγο τήν Ἑλλάδα κατά τόν ἐμφύλιο πόλεμο. Προετοιμάζει καί προϊδεάζει τήν ἐποχή τοῦ Ἀντιχρίστου... Τά κοινά στοιχεῖα εἶναι φόβος, ἐξαναγκασμός, παρακολούθηση.

Τό θέμα τοῦ κορωνοϊοῦ εἶναι βεβαίως, ἐκ πρώτης ὄψεως ἰατρικό, ἔγινε, ὅμως, περισσότερο πολιτικό πιό πολύ ὁμιλοῦν οἱ πολιτικοί καί οἱ δημοσιογράφοι, εἶναι καί οἰκονομικό, καί ἔγινε ἄριστο μέσο ἐπιβολῆς καί ἐλέγχου. Ὁπωσδήποτε, εἶναι καί πνευματικό, καθότι μέ τήν πρόφασή του καταργεῖται τό αὐτεξούσιό μας...Διατέθηκαν πολλά χρήματα καί ἔγινε πολλή διαφήμιση γι' αὐτό τό περίφημο ἐμβόλιο. Ἀρκετοί τό ἔκαναν μέ τήν πρόθεση νά προστατέψουν τήν ὑγεία τους. Δικαίωμά τους. Εὐχώμαστε εἰλικρινά κανείς ἀπό τούς ἐμβολιασθέντες νά μήν πάθη τίποτε. Ἄς ἀφήσουν, ὅμως, ἥσυχους καί ἐλεύθερους τούς ἀνθρώπους νά ἀποφασίσουν. Ὅσους δέν θέλουν νά κάνουν τό ἐμβόλιο, κανείς δέν πρέπει καί δέν ἔχει τό δικαίωμα νά τούς ἐξαναγκάση μέ ὁποιονδήποτε τρόπο νά ἐμβολιασθοῦν.

Δέν εἴμαστε κατά τῶν ἐμβολίων. Τά παλαιά δοκιμασμένα ἐμβόλια ἔσωσαν πολλούς. Τά νεώτερα δείχνουν νά ἔχουν ἀρκετές ἀνεπιθύμητες ἐνέργειες. Γι' αὐτό...οἱ ἄνθρωποι ἔχουν δικαιολογημένους φόβους...Ὅπως θρηνήσαμε τόν θάνατο γνωστῶν καί συγγενικῶν προσώπων ἀπό τόν κορωνοϊό, ἔτσι τώρα θρηνοῦμε γιά ἀρρώστους καί πεθαμένους ἀπό τό ἐμβόλιο. Ἀπό τήν Σκύλλα (ἰό) ἡ μόνη λύση εἶναι νά πᾶμε στήν Χάρυβδη (ἐμβόλιο δοκιμαστικό); Δέν ὑπάρχει θεραπεία γιά τόν ἰό;

Δέν εἶμαι γιατρός γιά νά ἐκφέρω γνώμη. Γνωρίζω, ὅμως, γιατρούς πού ἀντιμετώπισαν ἐπιτυχῶς μέ ἀντιβιώσεις, βιταμίνες καί ἄλλα φάρμακα τούς νοσήσαντες ἀπό τόν ἰό. Γιατρός γνωστός μου ἔδωσε ἀντιβίωση καί ἄλλα φάρμακα σέ ἑκατοντάδες ἀσθενεῖς καί κανείς δέν πέθανε. Ὑπάρχει θεραπεία γιά τόν ἰό, ἀλλά κάποιοι δέν τήν θέλουν. Μόνο τό ἐμβόλιο προβάλλουν. Διάβασα τίς γνωστές δηλώσεις τοῦ Γάλλου ἐπιστήμονα Luc Antoine Montagnier, κατόχου τοῦ βραβείου Νόμπελ, ὁ ὁποῖος εἶπε: «Ὑπάρχουν ἀποτελεσματικές θεραπεῖες πού εἶναι καί φθηνές, ὅπως ἡ ἀζιθρομυκίνη καί ἡ ὑδροξυχλωροκίνη. Τό ἐμβόλιο δέν εἶναι θεραπεία. Ἡ ἔρευνα πρέπει νά στραφῆ πρός τήν θεραπευτική ἀντιμετώπιση». Ἄν ὄντως ἦταν ἐπαρκῶς δοκιμασμένο καί προφύλασσε ἀποτελεσματικά χωρίς παρενέργειες καί θανάτους, ὁ κόσμος θά ἐπληροφορεῖτο ἐσωτερικά καί δέν θά χρειαζόταν ὅλη αὐτή ἡ προπαγάνδα καί ἡ πίεση. Μόνοι τους θά ζητοῦσαν τό ἐμβόλιο. Ἀρκετά ταλαιπωρήθηκε ὁ λαός μας ἀπό αὐτήν τήν ἐπώδυνη ἱστορία τοῦ κορωνοϊοῦ. Ἄς ἀφήσουν, ἐπί τέλους, τόν καθένα νά ἐνεργήση ἐλεύθερα κατά τήν κρίση του, χωρίς πιέσεις.

Στά δύσκολα χρόνια πού ζοῦμε, περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη ἐποχή, ἡ καταφυγή μας καί ἡ σωτηρία μας εἶναι ἡ Ἐκκλησία μας. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὄχι μόνο ἡ κιβωτός πού μᾶς σώζει, ἀλλά εἶναι γιά τά δύσκολα. Ὅπου ἡ ἐπιστήμη καί ἡ ἀνθρώπινη προσπάθεια ἀδυνατοῦν νά βοηθήσουν, ἡ Ἐκκλησία, ὅταν χρησιμοποιήση τά πνευματικά της μέσα καί τά δικά της σωτήρια φάρμακα, κάνει τά ἀδύνατα δυνατά καί θεραπεύει κάθε ἀσθένεια καί δύναται νά ἐξαφανίση κάθε ἐπιδημία, ὅσο μεταδοτική καί θανατηφόρα καί ἄν εἶναι αὐτή, ὅπως διδάσκει ἡ Ἐκκλησιαστική μας ἱστορία. Ὅπως ἡ κιβωτός τοῦ Νῶε, πού προεικόνιζε τήν Ἐκκλησία, περιεῖχε ζῶα καθαρά καί μή καθαρά, ἔτσι καί ἡ Ἐκκλησία μας περιλαμβάνει ἁγίους καί ἁμαρτωλούς, δικαίους καί ἀδίκους, μασκοφόρους καί μή, ἐμβολιασμένους καί μή. Ὅλοι χωρᾶνε στόν Οἶκο τοῦ Θεοῦ. Ἔμεῖς δέν πρέπει νά χωρίζωμε τούς ἀνθρώπους, οὔτε νά θεωροῦμε τούς ἐμβολιασμένους σάν χαραγμένους ἀρνητές τοῦ Χριστοῦ. Οὔτε πάλι οἱ ἐμβολιασμένοι νά ἐλέγχουν καί νά πιέζουν ἀφόρητα ὅσους δέν θέλουν νά κάνουν τό ἐμβόλιο, ὅπως συνήθως συμβαίνει...

Σεβαστή Γερόντισσα. Μέ αὐτά τά λίγα ἀποτυπώνω τόν πόνο μου καί ἀπαντῶ στήν ἐρώτησή σας, πού εἶναι παρόμοια μέ τήν ἀγωνία καί τόν προβληματισμό πλήθους ἀνθρώπων. Ἀνησυχῶ γιά τήν διαίρεση τοῦ λαοῦ μας. Τά κόμματα ἀνέκαθεν κομμάτιαζαν καί χώριζαν τόν λαό. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς ἑνώνει μεταξύ μας σέ ἕνα σῶμα μέ κεφαλή τόν Χριστό. Ἀκόμα καί τό ὄνομα Ἐκκλησία εἶναι ὄνομα ἑνότητος. Ἡ ἱστορία διδάσκει ὅτι ὅσες φορές ὁ λαός χωρίστηκε, ἐπακολούθησε καταστροφή. Ὅσες φορές οἱ ἐχθροί τοῦ Ἔθνους μας σχεδίαζαν καί «ἐμελέτησαν κακά» γιά μᾶς, προηγουμένως παρασκεύαζαν τήν διαίρεση τοῦ λαοῦ. Πρίν τήν Ἅλωση τόν εἶχαν διαιρέσει μέ ψευδοενώσεις σέ ἑνωτικούς καί σέ ἀνθενωτικούς· πρίν τήν Μικρασιαστική καταστροφή σέ Βασιλικούς καί σέ Βενιζελικούς· πρίν τόν ἐμφύλιο πόλεμο διακρίνονταν σέ κομμουνιστές καί σέ Ἐθνικόφρονες καί πρίν τήν εἰσβολή τῶν Τούρκων στήν Κύπρο, ὁ λαός εἶχε χωρισθῆ σέ Μακαριακούς καί Ἀντιμακαριακούς...

...Ἔχομε ἀνάγκη ἀπό μετάνοια καί προσευχή γιά νά δώση ὁ Θεός τέλος στήν δοκιμασία. Τό Ἅγιο Πνεῦμα πού γιορτάζομε τήν ἐπιφοίτησή Του, «καλεῖ πάντας εἰς ἑνότητα». Ἐπειδή εἶναι καί Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, εἴθε νά μᾶς ἀποκαλύψη ὅλη τήν ἀλήθεια...

Εὔχομαι ὁ τριαδικός Θεός νά δίνη τήν χάρη Του σέ ὅσους ἐνεργοῦν μέ πόνο καί εἰλικρίνεια γιά τήν ὑγεία τῶν ἀνθρώπων, σέ ὅσους σέβονται τήν ἐλευθερία καί σέ ὅσους ἀγωνίζονται γιά τήν ἑνότητα τοῦ λαοῦ, δίνοντας ἐλπίδα καί ἐνισχύοντας τήν πίστη του.

Μέ τήν ἐν Χριστῷ φιλαδελφία μου καί ἄπειρες εὐχές

Ἱερομ. Εὐθύμιος

Καλύβη Ἀναστάσεως

Ἅγιον Ὄρος

7/20 Ἰουνίου 2021