Πνευματικές Αναβάσεις

Λοιπόν μην ακούτε τι λέγουν, όταν άνθρωποι άγευστοι ομιλούν τα τοιαύτα.
Όποιος δεν εδοκίμασε, ανάγκη είναι να δοκιμάση· και με την πείραν θα μάθη και θα βρη ο,τι του λείπει. Η πείρα δεν αγοράζεται. Είναι εκάστου απόκτημα, κατά τον κόπον του και το αίμα του που θα δώση μόνος του να την αποκτήση....
Μη φοβάσαι. Αυτοί που κατηγορούν είναι συνηθισμένοι να το κάμνουν και με ό,τι τρόπον και αν τους ανάπαυσης, θα βρεθή μια αιτία που κάποτε δεν θα μπόρεσης να τους ανάπαυσης και τότε θα κατηγορήσουν πάλιν. Που βρέθηκε το δικαίωμα εις τον άνθρωπον να κατηγορή τον συνάνθρωπόν του; Άραγε λοιπόν, την κατάκρισιν δεν την γεννά η αιτία, αλλ' η κακή διάθεσις.

"Θείας Χάριτος Εμπειρίες",
Όσιος Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής.

Κάθε σύναξις καὶ κάθε μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας εἶναι συνέχεια τῆς Πεντηκοστῆς, διότι τελοῦνται μὲ τὴν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Γι᾿ αὐτὸ ὅλες σχεδὸν οἱ πράξεις, οἱ προσευχὲς καὶ τὰ μυστήρια της Ἐκκλησίας ἀρχίζουν μὲ τὴν προσευχή:
«Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας... ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν...».
Ζητοῦμε νὰ ἔλθῃ ὁ Παράκλητος, ὁ Παρηγορητής, τὸ Ἅγιον Πνεῦμα.
Καὶ ἔρχεται.
Ὅπου συνάγεται ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἡ ἀληθινὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἐκεῖ ἐπιφοιτᾶ καὶ ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

† Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους.

Πολλές φορές ούτε ο κόπος, ούτε οι μετάνοιες, ούτε οι σταυροί προσελκύουν τη χάρη. Υπάρχουν μυστικά. Το ουσιαστικότερο είναι να φύγεις απ' τον τύπο και να πηγαίνεις στην ουσία. Ό,τι γίνεται, να γίνεται από αγάπη.

Η θεία χάρις μας διδάσκει το δικό μας χρέος. Για να την προσελκύσουμε, θέλει αγάπη, λαχτάρα. Η χάρις του Θεού θέλει θείο έρωτα.

Η αγάπη αρκεί, για να μας φέρει σε κατάλληλη «φόρμα» για προσευχή.

Μόνος Του θα έλθει ο Χριστός και θα εγκύψει στην ψυχή μας, αρκεί να βρει ορισμένα πραγματάκια που να Τον ευχαριστούν• αγαθή προαίρεση, ταπείνωση και αγάπη.

Χωρίς αυτά δεν μπορούμε να πούμε «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με»

Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἐπιθυμεῖ νὰ πράξῃ κάτι, ἀλλὰ δὲν ἔχει τὴν δύναμιν, χαρακτηρίζεται καὶ κρίνεται ἀπὸ τὸν καρδιογνώστην Θεὸν ὡς νὰ ἐπραγματοποίησε τὸ ἐπιθυμητόν.
Αὐτό, ὁ χαρακτηρισμὸς δηλαδὴ μιᾶς πράξεως ἐκ τῆς προθέσεως τοῦ ἀνθρώπου, ἰσχύει καὶ διὰ τὰς καλὰς καὶ διὰ τὰς κακὰς πράξεις.

 Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Διάλογος
(Εὐεργετινὸς Τόμος Γ' σελ. 91)